In het recentste nummer van PEC/Patient Education & Counseling verdiepen Fenning, Smith en Calderwoord het concept Realistic Medicine. Dat tracht zowel het perspectief van de patiënt, de zorgverlener als het systeem te vatten. Het vertrekt van de vaststelling dat talrijke modellen in de gezondheidszorg geen rekening houden met recente trends.
Wetenschappelijke kennis en technologische innovatie en de focus op de kwaliteit van de zorg en patiëntveiligheid creëren de behoefte aan een aangepast model. Mensen leven langer en velen verouderen terwijl ze langer gezond, gelukkig en onafhankelijk blijven. Er zijn ook meer diagnostische tests en behandelingen beschikbaar. Meer dan vroeger leven mensen met meerdere, complexe en vaak fluctuerende gezondheidsomstandigheden. Het zijn elementen die ons vragen om de cultuur in de gezondheidszorg en ons denken over de praktijk van de gezondheidszorg te herzien.
“Het is moeilijk betekenisvolle zaken te realiseren op één terrein
zonder tijd en vaardigheden te investeren in een ander”
De elementen van Realistic Medicine zijn op zich niet nieuw, maar ze leggen duidelijkere accenten. Het model vertrekt van 6 sleutelprincipes:
- Het opbouwen van een gepersonaliseerde zorg aan de patiënt
- Een andere stijl van shared decision making
- Het beperken van schade en verspilling
- De aanpak van ongerechtvaardigde variatie in praktijk en resultaten (outcome)
- Het risico beter beheersen
- Verbeteraars en innovators worden in de gezondheidszorg
Deze zes principes en belangrijkste thema’s, die overigens onderling gekoppeld zijn, zijn het resultaat van gesprekken met beoefenaars in de gezondheidszorg in Schotland. De auteurs onderstrepen dat beleidsmakers en beroepsbeoefenaars daar in toenemende mate inzien dat het moeilijk is betekenisvolle zaken te realiseren op één terrein zonder tijd en vaardigheden ook te investeren in een ander. De realisatie is ook niet louter een zaak van beoefenaars van zorg maar ook van gerelateerde beroepen. Partnerships en samenwerking binnen teams, met netwerken en met het publiek in het algemeen zijn een voorwaarde. De auteurs onderstrepen hoe belangrijk het is om te luisteren naar de patiënt om zodoende zijn probleem beter te begrijpen.
Waardecreatie staat voorop
De auteurs zetten nog twee belangrijk aspecten in de verf. Het gaat niet in de eerste plaats om het besparen op financiële middelen, wél om waardecreatie. In de tweede plaats stellen ze steeds vaker verminderde niveaus van moraal en betrokkenheid vast bij het personeel in zorg- en sociale zorgsystemen en ze noemen de medewerkers in de zorg het “meest waardevolle bezit”. Opdat zij zouden uitmunten, moeten ze passend ondersteund en op gepaste wijze uitgedaagd worden, vertrouwen krijgen, en kunnen functioneren in organisaties waar kernwaarden gelden.
Alle zes de thema’s zijn op een of andere manier gekoppeld aan patient empowerment en ook daarom is het model interessant om kritisch na te denken over hoe de zorg vandaag wordt aangeboden en vooral hoe het beter kan.
Via deze links vind je meer informatie en ook concrete cases: https://www.realisticmedicine.scot/ en https://learn.nes.nhs.scot/18350/realistic-medicine.
Referentie
Realistic Medicine: Changing culture and practice in the delivery of health and social care, Stephen J. Fenning, Gregor Smith and Catherine Calderwood, Patient Education and Counseling, Vol. 102, nr. 10, October 2019, 1751-1755