Julie, een 31-jarige vrouw en mama van drie, komt voor ambulante therapie in ons revalidatieziekenhuis. We trachten haar holistisch te helpen in het moeilijk heroveren van haar autonomie.
We zijn trots op Julie. Het is ons streven om patiënten tijdens hun behandeling opnieuw goesting te geven in de toekomst, hen zelf zaken te laten aanbrengen en doelen mee te laten bepalen. En dat doet ze.
Zo geeft Julie aan dat ze zich geen nummer voelt tijdens haar zorgproces. Wel voelt ze zich een gewaardeerde persoon waarvoor elke oefening op maat wordt gemaakt en waarvoor men inspeelt op haar noden; van ademhalingsoefeningen tot een sessie waarbij ze haar zoontje meeneemt om te oefenen hoe ze hem het best opneemt.
Ruimer denken dan de eigen instelling …
Julie heeft het niet altijd gemakkelijk, want los van het fysieke, speelt het mentale een grote rol in een revalidatieproces. Ze noemt het zelf ‘met vallen en opstaan’, de ene dag gaat beter dan de andere. Ook fysische therapeuten spelen enorm op het mentale in en coachen Julie om zelf een stapje verder te nemen. Soms moet er eerst een stap terug genomen worden om twee stappen vooruit te kunnen nemen. Dat wordt in team samen met Julie besproken.
Samen met Julie wordt ze holistisch begeleid, in haar totaliteit dus. Dat doen we met therapeuten van de eigen organisatie, maar ook door op zoek te gaan naar een aanbod dat niet in het Koningin Elisabeth Instituut aangeboden wordt. Het is belangrijk om ruimer te denken dan binnen de eigen instelling. En de nood om echt in te spelen op de noden geldt voor alle Julies.
Julie geeft aan dat communicatie de basis is van haar proces. Zowel het luisteren in goeie, als kwade dagen, maar ook het voldoende informatie geven over behandeling, gevolgen, toekomstmogelijkheden en attent zijn voor uitslagen van onderzoeken in andere ziekenhuizen, aandacht te hebben voor haar thuissituatie, enz.
Van de therapeuten verwachten we dat ze klantgericht, empathisch, maar ook zeker integer met patiënten omgaan. Dat is soms makkelijk gezegd, maar Julie geeft aan dat ze dit ook effectief ervaart en de warmte en gedrevenheid voelt.
Uit fotoreportage ‘Een week in het KEI’ van fotograaf Michiel Hendrynckx
Haar ultieme doel: zelfstandigheid
Julie heeft het volste vertrouwen dat ze door samen te werken met de therapeuten en artsen opnieuw in haar ultieme doel zal slagen, namelijk zelfstandigheid.
Ook Evi, Julies vaste ergotherapeut, geeft aan dat het belangrijk is om Julie opnieuw te coachen naar die zelfstandigheid. Over het waarom van Patient Empowerment valt niet meer te twisten volgens haar. Patiënt empowerment is de basis in een revalidatiesetting en kan dan ook niet ontbreken. Des te meer is het belangrijk dat wij als revalidatieziekenhuis onze patiënten voldoende informatie geven. Samen winnen ze autonomie terug en beslissingen over het pad dat bewandeld wordt, worden genomen in overleg met de zorgverleners en de naasten.
Wij zijn ervan overtuigd dat er geen eerste of laatste, noch bovenste of onderste plaats is. Samenwerking is essentieel. Elke stap, zowel mentaal als fysiek, zet je samen. En dat is het mooie van de slogan ‘Elke stap zet je samen’ in de revalidatiesector.
Met deze blog ronden we de campagne ‘Elke stap zet je samen’ af.