Pien de Ruig, (1962, getrouwd, moeder van vier kinderen) was bestuurslid bij Voedselbanken Nederland toen ze voor de derde keer de diagnose borstkanker kreeg. Haar ervaringen zette ze om in de sociale onderneming Stamps. Ze is samen met haar dochter Tess co-founder. Stamps ontwikkelde een app waar mensen hun persoonlijke verhaal tijdens ziekte of verlies kunnen delen en het een plek kunnen geven. En steun ervaren. Ga daarvoor naar www.Stamps-app.com
Toen ik in 2021 voor de derde keer in mijn leven de diagnose borstkanker kreeg, stond ik heel bewust stil bij de communicatie. Hoe ging ik mijn familie, vrienden en kennissen op de hoogte houden? Daaruit kwam Stamps voort, een app waar mensen hun persoonlijke verhaal tijdens ziekte of verlies kunnen delen en het een plek kunnen geven. En steun kunnen ervaren.
Ik werd bedolven onder de goedbedoelde appjes en telefoontjes. Ik wilde echter niet met mijn ziekte bezig zijn, maar tijd stoppen in mijn gezondheid. Lekker wandelen met vriendinnen, buiten zijn, sporten en gezond koken; dat alles vond ik belangrijker. Je wilt toch zuinig omgaan met de beperkte energie die je hebt in zo’n periode. Bovendien is het helemaal niet leuk om keer op keer het verhaal te vertellen dat je aan de chemo moet en welke bijwerkingen je daarvan hebt. Kortom, ik wilde zelf de regie houden over de communicatie.
In 2000 toen ik de eerste keer gediagnosticeerd werd, waren de kinderen nog klein. Destijds stond email nog in de kinderschoenen en hadden we geen Whatsapp. Vrienden belden me om te horen hoe het ging. Ik vond dat lastig, want ik wilde niet dat de kinderen de hele tijd hoorden “mama kanker” “mama chemo”. Ook had het uitspreken van die woorden een ander effect op mij dan het opschrijven. Voor mij blijkt schrijven minder belastend.
In 2018, de tweede keer borstkanker, stuurde ik pdf-bestanden per mail. Informatief maar weinig interactief. Ik wist door die twee eerdere keren ziekte heel goed wat er allemaal aan communicatie op je af komt bij zo’n levensveranderende gebeurtenis.
Geen wildwestverhalen
Daarom koos ik er in 2021 voor om via een reis-app te communiceren. Ik deelde er mijn “Reis naar Gezondheid”. Het was er niet voorgemaakt, maar bood veel voordelen. Iedereen die op welke manier dan ook vroeg hoe het met mij ging, nodigde ik uit om daar mee te lezen. Elke dag schreef ik kort wat ik meegemaakt had of hoe ik me voelde. Ik beschreef mijn verhaal in één keer goed en met aandacht. In het begin waren mijn blogs heel feitelijk. Naarmate het traject vorderde (18 chemo’s) deelde ik vaker mijn gevoelens. Hoe meer ik mijn emoties deelde, hoe meer lieve reacties, steun en hulp ik kreeg.
Als ik bekenden in de supermarkt of op straat tegenkwam, hoefde het gesprek ook niet meer over mij en mijn gezondheid te gaan. Ze hadden immers al gelezen hoe het ging. We konden het over de ander hebben en over alledaagse zaken of over mij als mens (in plaats van mij als ziekte).
Er deden ook geen wildwestverhalen de ronde over mijn welzijn. Iedereen las immers dezelfde feiten.
Ervaringen omgezet in sociale onderneming
Inmiddels zijn de behandelingen al ver verleden tijd. Ik zie en hoor in mijn omgeving maar ook van verpleegkundigen dat ze herkennen dat patiënten worstelen met al die goedbedoelde appjes en telefoontjes. Ik gun iedereen (en zou het iedereen adviseren) zelf de regie te kunnen houden tijdens levensveranderende gebeurtenissen. Daarom heb ik er mijn werk van gemaakt met Stamps.
Een inkijkje in de Stamps app?
Uit respect voor de privacy van de gebruikers, kan je niet zomaar meelezen met anderen. Maar op je te laten ervaren hoe het aanvoelt, deelt oprichtster Pien enkele van haar verhalen. Wil je het in de app beleven? Ga naar www.Stamps-app.com.